ZİL

elinden geleni yaparsın
bazen duygularına yenilir mantığın, saçmalarsın
bazen mantığın saçmalıyıverir
susarsın.
saçma olduğunu düşündüğün her şey, ilerde senin kapını da çalınca
zilde bülbül ötmüyordur artık.
kargaların etekleri zil çalıyordur.
akbabalar üstünde şenlik yapıyorlardır
sen, kalbindeki düğümlenmenin boğazına geldiğini hissediyorsundur.
içinden bi yerlerden, gelen,
bir dolu deniz vardır, gözlerinden dökülen...
oturursun kimi zaman bir sandalyeye,
düşünürsün; şimdi ne olacak?
Kapıyı açacak mıyım,
yoksa arkama dönüp kaçacak mıyım?
Kaçmak acemilerin işidir filmlerden aldığımız.
biz o filmlere kulak veririz, kapıyı açarız
önümüze bir dolu seneryo çıkar.
daha biz örtmeden
kapıyı,
o çoktan çarpmıştır.
Sonsuza kadar kilitlemiştir.
Anahtarın kalbinde gizlidir
fakat için hiç olmadığı kadar karışıktır.
artık çaresizsindir.
gözünden dökülen deniz kim bilir seni bir gün başka yerlere sürükler
Bu dünya böyledir İnsanlar böyledir.
Şu an ,En iyi gelen şey,
Her şeyi olduğu gibi kabul etmektir...