"Dünyanın ruhu insanların mutluluğu ile beslenir.
Ya da mutsuzluklarıyla..
Arzuyla, kıskançlıkla..
Her şey bir ve tek şeydir.
Ve bir şey istediğin zaman,
bütün evren arzunun gerçekleşmesi için işbirliği yapar."
simyacı
''Gündoğumuyla birlikte Martı Jonathan, çalışmalarına yeniden başladı.Beş yüz fit yükseklikte, balıkçı tekneleri durgun mavi deniz üstünde ufacık bir nokta, yiyecek bulabilmek için dönüp dolaşan martı sürüsü ise belli belirsiz bir toz bulutu gibi görünüyordu.O, korkuyu yenmenin gururuyla, haz alarak yaşıyordu.Tüm bunları düşünürken kanatlarını sımsıkı gövdesine yapıştırdı, kanat uçlarının açılarını azıcık genişletti ve dimdik suya daldı.Dör yüz fite indiinde son hızına ulaşmıştı.Artık bu yükseklikte bir ses duvarı haline gelen rüzgar ona sürekli çarparak daha fazla hızlanmasını engelliyordu.Dimdik aşağı doğru, saatte ikiyüz kırk mil hızla uçuyordu. Bu hızda eğer kanatları açılırsa milyonlarca minik martı parçacığına dönüşeceini biliyor ve bunu göz ardı ediyordu. Çünkü ilk kez hız güç demekti, büyük bir zevkti ve kusursuz bir güzellikti..''
Martı Jonathan sy 23Richard Bach
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder