Son kez görüyorum seni. Bu, son kez bakışım konuşamayan gözlerine. Konuşma... Suskunluğun büyük bir haykırış. Biliyorum. Siyah gözbebeklerinin içindeki seni, biliyorum. Son kez görüyorum seni. Küçük yüreğine son kez dokunuyorum. Ayrılmak istemiyorum biliyorum. Ama artık çıkmalıyım bu odadan. Gitmeliyim. Hep yağmur yağan bir yere gitmeliyim. Senin yerini doldurmamalı. Çünkü yorgun olur ister istemez.Sana ulaşamaz hiç bir yer. Biliyorum. Bu seni son kez görüşüm. Bebeğim... Bir gün, olmasını umut ettiğim dünyada yeniden karşılaşacağız. Ve kopuşlar giremeyecek aramıza bu sefer. Biliyorum. Sen, sen olduğunun farkında değilken, ben ben olmamışken, ben seni sen beni seviyorduk birbirimizi. Bu seni son kez görüşüm. Bu odadan çıkıyorum. Biliyorumki... Yüzün ve sesin zorla silinecek benliğimden. Ama bende ki sevgin asla yok olmayacak ve seni hep iyi hatırlayacağım. Hoşçakal küçük yüreğim. Hoşçakal...